Кључна разлика: У системима базе података као што су СКЛ Сервер, Цхар и Варцхар су оба типа података, гдје се цхар заправо односи на знак, а Варцхар се односи на варијабилни знак. Оба се користе за складиштење низа вредности вредности са максималном дужином од 8000 знакова. Величина складишта цхар је иста као декларисана, док степен шести од Варцхара зависи од бајтова стварних унетих података.
Узмимо пример - ако се Цхар подаци декларишу на неки начин: декларишемо тест Цхар (20), а тест = "тестирамо", онда тестирање заузима првих 7 бајтова и остатак ће бити попуњен празним подацима. С друге стране, ако је Варцхар податак декларисан на неки начин: прогласи тест Варцхар (20), а тест = "тестирање", онда ће заузети само 7 + 2 бајта.
Цхар треба користити када је дужина варијабле позната, док Варцхар треба користити само када је дужина непозната. Цхар је бржи од Варцхара, пошто Варцхар систем троши мало времена на откривање времена за проналажење краја стринга. С друге стране, овај пут се не губи у Цхар.
Поређење Цхар и Варцхара:
Цхар | Варцхар | |
Пуни облик | Цхарацтер | Вариабле Цхарацтер (у контексту карактера променљиве дужине) |
Значење | Користи се за складиштење не-Уницоде низа података фиксне дужине | Користи се за складиштење података не-Уницоде низа променљиве дужине |
Бајтови који се користе за складиштење | 1 бајт по карактеру | 1 бајт по карактеру и 1 или 2 бајта додатно за чување информација о дужини |
Апликација | Користи се за чување података као што је телефонски број итд. (Уноси података су конзистентни.) | Користи се за чување података као што је адреса (уноси података се у великој мери разликују) |
Услов: улазни низ мањи од декларисаних бајтова | Простор без икаквог знака ће бити испуњен с просторним знаковима | Простор без икаквог знака неће бити испуњен било којим знаком |
Услов: улазни низ је више од декларисаних бајтова | Низ ће бити скраћен на декларисане бајтове | Низ ће бити скраћен на декларисане бајтове. |